Kunststof, aluminium en hout: dit zijn de materialen die traditioneel de vormgeving van het raamwerk bepalen. De combinatiemogelijkheden zijn niettemin vaak beperkt. Finstral, daarentegen, heeft sinds lang zijn assortiment zo consequent modulair opgebouwd dat vrijwel alle combinaties mogelijk zijn. En nu zijn daar de nieuw ontwikkelde “Inlay”-afdekprofielen aan toegevoegd: dankzij deze inlegstukken kunnen Finstral-ramen aan de binnenzijde nu ook worden afgewerkt met edelhout, metaal of keramiek – zonder daarmee de keuze van andere functies en eigenschappen te beperken. Hierdoor kunnen ramen nog vrijer en individueler hun stempel drukken op het interieurdesign. Maar wat is het verhaal achter Inlay?

Wie een bezoek brengt aan de hoofdzetel van Finstral, gelegen in Unterinn in Zuid-Tirol, op 1.000 meter op het Ritten-hoogplateau, zal versteld staan van het spectaculaire panorama en het verreikende uitzicht op de bergen. Als je erover nadenkt, is het misschien geen wonder dat hier nieuwe ideeën worden geboren – soms ook wel eens gedurfd en out of the box. Tegelijkertijd merk je na het eerste contact met dit familiebedrijf al snel: bij Finstral zal niemand zo gauw naast zijn schoenen lopen. De term “nuchter” lijkt wel te zijn uitgevonden voor deze Zuid-Tirolers. Out of the box denken, maar tegelijkertijd realistisch blijven: het is deze combinatie die een concept als Inlay denkbaar én haalbaar maakt.

In dit geval begon het allemaal met een Zuid-Tiroolse student die als het ware thuiskwam bij Finstral tijdens zijn praktijkstage in het kader van de duale opleiding bouw- en geveltechniek aan de DHBW Mosbach. Alex Ploner had de mogelijkheid om zowat alle afdelingen van het bedrijf te doorlopen: “Ik werd bijvoorbeeld ingezet bij de profielextrusie en bij de productie van isolatieglas,” herinnert de nu 24-jarige zich. “En natuurlijk bij de raammontage.” Op het hoofdkantoor in Unterinn ging hij van de ene dienst naar de andere en kwam hij uiteindelijk terecht bij Systeemtechniek, waar men de fundamentele constructiekwesties van de raamontwikkeling behandelt. Daar kreeg Alex Ploner vanaf juni 2020 de kans om aan een omvangrijke en uitdagende probleemstelling te werken als onderdeel van zijn bachelorscriptie.

“Ik werd gevraagd om het bestaande modulaire bouwpakket verder te ontwikkelen – in termen van functie en esthetiek,” zo beschrijft Ploner op een nuchtere manier het thema dat de leidinggevende bij Finstral hem had voorgelegd. Bouwpakket? Klinkt misschien speels en eenvoudig, maar in werkelijkheid ging het om een enorme uitdaging. “We zijn in feite al lange tijd bezig om ons assortiment consequent te richten op modulariteit,” bevestigt Joachim Oberrauch, mede-eigenaar en bedrijfsleider van Finstral, verantwoordelijk voor de productontwikkeling. “Kleuren, materialen, profielvorm, bediencomfort: het doel is om ervoor te zorgen dat bij het samenstellen van een Finstral-raam alles te combineren is. En we waren al een heel eind op deze weg toen Alex zich erover ging buigen.” Oberrauch grijnst: “Maar hij mocht het ook niet te makkelijk hebben.”

In de loop van vier maanden volgde Alex Ploner verschillende pistes om de sterke punten van de modulariteit verder te benutten en uit te bouwen. Vanuit functioneel oogpunt ontwikkelde hij voorstellen op het gebied van inbraakbeveiliging, brandbeveiliging en zelfs kogelwerendheid. Op vlak van esthetiek had hij het plan het sowieso al ruime assortiment aan materialen van Finstral - gebaseerd op kunststof, aluminium en hout - nog verder uit te breiden. “Ik dacht na over de vraag of en hoe verschillende materialen konden worden toegepast op het bestaande profiel – met zo min mogelijk bewerkingsinspanning.” Op een gegeven moment kwam hij met de perfecte oplossing: “Wat als we nu eens een aluminium draagprofiel gebruiken als extra interne module, waarin we dan gewoon stroken materiaal plaatsen? Freesbaar of niet, vormbaar of niet: dat maakt dan helemaal niets meer uit. Elk materiaal wordt denkbaar en kan het raam een compleet nieuwe look geven – zonder de functie of uitrustingen te beïnvloeden.”

Tijdens regelmatig overleg tussen Ploner, zijn directe leidinggevende Franz Gufler en Joachim Oberrauch werd al snel een beslissing genomen: de piste met de inlegstukken zou verder worden uitgewerkt. Met behulp van de 3D-printer produceerde de toenmalige stagiair een eerste houderprofiel waarin niet alleen de reeds beschikbare materialen van Finstral, maar ook compleet andere materialen in gestandaardiseerde breedtes konden worden geplaatst. Edele houtsoorten, metaal, zelfs keramiek... het effect: wow. “We waren gewoon meteen overtuigd door de duidelijke voordelen,” benadrukt Franz Gufler met diezelfde nuchterheid. “Met weinig inspanning op vlak van ontwikkeling en productie kunnen we ramen met een compleet nieuwe look produceren.” Dat is nu net de grondslag van modulariteit: de variatie maximaliseren en de complexiteit minimaliseren of in elk geval beheersbaar maken. “Natuurlijk zat, zoals altijd, ook in dit geval het venijn in de details”, zegt Franz Gufler. “Tijdens het uitwerken van de bachelorscriptie en daarna moest er nog veel uitgeklaard worden, vooral met betrekking tot de concrete productieomstandigheden. Maar het is ons gelukt en het was het waard.”

Na drie jaar ontwikkeling wordt Inlay van Finstral nu op de markt gebracht. Klanten kunnen voor de binnenzijde van het raam kiezen uit vijf inlegstukken van edelhout, vijf van metaal en twaalf van keramiek, en voor het draagprofiel hebben ze de keuze uit de meer dan 250 beschikbare aluminiumkleuren van Finstral. “En zonder beperkingen bij het kiezen van andere eigenschappen: of het nu gaat om profielvorm, zonwering of inbraakbeveiliging,” benadrukt Franz Gufler nogmaals. “Inlay is beschikbaar voor zowel tweevleugelige ramen als schuifdeuren. Het is zelfs mogelijk om het frame uit te rusten met een andere Inlay-variant dan het vleugelkader!” En Joachim Oberrauch voegt hieraan toe: “Met Inlay creëren we nog meer ontwerpmogelijkheden voor binnenhuisarchitecten en interieurdesigners – net zoals dat gebruikelijk is bij meubels. Zo kan er een speciale touch worden gegeven aan elke ruimte of zelfs aan elk afzonderlijk raam.” Alex Ploner specificeert: “Dankzij de esthetische modules voor binnen- en buitenzijde bereiken we in totaal 41.594.475.000 mogelijke combinaties van materiaal, kleur en vleugelvorm.”

En wat met Alex Ploner, die een beslissende rol speelde in de ontwikkeling van Inlay? Die kreeg een uitstekend cijfer voor zijn bachelorscriptie – “hoewel ik hem een ietwat strengere beoordeling heb gegeven dan zijn professor,” zegt Joachim Oberrauch opnieuw grijnzend. Aangenomen werd Alex natuurlijk in elk geval: zodat hij nu als medewerker bij Systeemtechniek verder kan blijven werken aan het verruimen van de keuzevrijheid. Tijdens zijn studies heeft hij immers geleerd: veel mensen dromen van absolute vrijheid. Deze te realiseren is een moeilijke, maar fascinerende opgave.